Spelen voor iedereen? Droom mee met Karen…

29 oktober 2015 - door: Administrator

Gastblog door Karen – Karen (27) is moeder van Lin (4). Lin heeft cerebrale parese, hersenschade door zuurstoftekort. Hierdoor is zij fysiek behoorlijk beperkt. Daarom rolt ze op een stel (elektrische) wielen door het leven.

Lin is nog vrij jong als ik er achterkom dat speeltuinen misschien wel niet onze beste vrienden gaan zijn. Meer en meer valt het me op hoe ontoegankelijk veel speeltuinen zijn. Klimtoestellen waar Lin niks mee kan, drempels om überhaupt de speeltuin in te komen en zandondergronden waar je met een rolstoel niet overheen kan.
Ik zag de kloof al ontstaan tussen Lin en haar leeftijdgenoten. Alle kinderen lekker spelen in de speeltuin, en Lin in haar eentje ernaast omdat ze nergens bij kan met haar rolstoel. Die gedachte deed me pijn dus ik besloot er wat aan te gaan doen.
Toen ontdekte ik de Speeltuinbende. Een groep mensen die zich inzet voor toegankelijke speeltuinen voor iedereen. Het was fijn om te merken dat ik geen spoken zag. En dat er meer mensen zijn die denken dat er wel wat valt te verbeteren aan de toegankelijkheid van speeltuinen.
Het nadeel van het ontdekken van de Speeltuinbende was wel dat ik nu ook weet wat er allemaal mogelijk is. En de daarbij horende pijn dat de speeltuinen in onze omgeving daar niks mee willen. Ik heb meerdere keren aangegeven dat het anders kan. Ze aangeboden mee te denken en de Speeltuinbende mee te laten denken. En meerdere keren is er niet naar me geluisterd.
Vrij recent is er een prachtig nieuwe speeltuin gebouwd in een park vlakbij. Werkelijk heel mooi met een heel groot uit touwen en trappen bestaand klimrek over de paden heen. Maar dat is ook meteen heel pijnlijk. Want alle kinderen uit de buurt gaan daar nu spelen. Maar Lin niet. Want het enige waar Lin in kan, dat is de zandbak, tussen de kattendrollen.
Dat vind ik echt heel jammer, want hoe mooi is het als iedereen samen kan spelen? Zonder dat er iemand om wat voor reden dan ook buitengesloten hoeft te worden. Ik zag hetzelfde klimrek voor me. Maar dan voor een deel bestaande uit planken waar we met de rolstoel op zouden kunnen. Over het pad heen. Net als alle andere kinderen.
Ja, het ontdekken van alle mogelijkheden voor toegankelijke speeltuinen doet dus ook een beetje pijn. Wat niet weet, dat niet deert. Maar als je het wel weet, dan kan (en moet) je er wat aan doen vind ik. En zodoende probeer ik in ieder geval waar ik dat kan mijn mond open te trekken. Wetende dat de Speeltuinbende hierin wel mijn beste vriend is, en dat we samen ervoor kunnen zorgen dat er zoveel mogelijk speelplekken ontstaan waar alle kinderen onbezorgd kunnen spelen.

En nu jij dit ook weet. Dat er speeltuinen zijn waar sommige kinderen niet kunnen spelen. Terwijl er wel mogelijkheden voor zijn om elk kind te laten spelen zoals elk kind zou horen te spelen. Help je ons dan mee dit te realiseren? Zodat ooit, ooit, alle speeltuinen in Nederland toegankelijk zijn?

Wil je meer lezen over spelen voor alle kinderen?

Lees ook het blog van de NSGK Speeltuinbende bendeleider Ilse van der Put: Vroeger

of in het blog van Francis Herbers over de ontdekkingen welke het leven van haar zoon Koen hebben verrijkt: Spelen is leuk, maar niet in de speeltuin dacht ik altijd.

Ook interessant

Abeelstraat 41Speelveld OderkerkparkOderkerkparkSpeelveld Rijsdijk

Blogs op PlayAdvisor

Amusement
Blog
Nieuws
Speeltuinen
Sport & Fitness

3 reacties op “Interactief spelen, revolutionair?”

Ga dit weekend naar een pretpark en gebruikte Google even om te controleren of ik echt niks aan het vergeten was (een poncho zou ik zonder dit artikel zo zijn vergeten).
Maar ik heb nog een paar extra dingetjes die op het lijstje kunnen. De meeste pretparken hebben tegenwoordig een app die handig is om al van te voren te downloaden. En zoals in het artikel al gezegd is zijn foto’s erg leuk. Het is minder leuk als de batterij/accu van je fototoestel of mobiele telefoon leeg raakt door al dit fotograveren. Dus extra batterij of een powerbank zijn op dit soort dagen ook erg handig.

Beantwoorden

Als mama van jonge kids (en tevens ook juf) heb ik ook altijd een klein EHBO-zakje bij. Pleisters, blarenpleisters, ontsmettingsmiddel, klein schaartje, lippenbalsem, wat basic medicatie, … en een pijnstiller voor papa, want die heeft op het einde van zo’n drukke dag al wel eens de neiging om hoofdpijn te krijgen. 😉
Droge sokken en droge onderbroekjes zitten ook steeds in de zak voor na de waterattracties, niets zo vervelend als met een natte onderbroek of sokken rondlopen.
Kleine en gezonde knabbeltjes zijn ook een must om de kleintjes in de lange wachtrij wat bezig te houden.

Beantwoorden

Ik Ben nog aan het twijfelen als wij een keer de Efteling gaan
En daarvoor dachten we hier een paar dingen om mee te Nemen
Een dikke trui een paraplu fotostel en voeding

Beantwoorden

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Foto's